Εβραίους 11:6
Charles Henry Mackintosh


"Διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύση ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν"
Εβραίους 11:6
Η μεγάλη επιδίωξη του σατανά είναι να κρατά τις ψυχές σε άγνοια σε σχέση με την Θεία αποκάλυψη, να κρύβει από αυτές την δόξα του σταυρού και του προσώπου του Χριστού. Ο διάβολος πάντοτε μισούσε την αλήθεια του Θεού, και θα κάνει τα πάντα για να εμποδίσει την αλήθεια αυτή από το να ενεργήσει στην καρδιά του ανθρώπου. Για τον λόγο αυτό έχει τις θρησκευτικές τελετές και τις εθιμοτυπίες για κάποιον άνθρωπο, την δύναμη της λογικής για κάποιον άλλο και ακόμα για κάποιον τρίτο, την κοινωνία με τα πνεύματα των εκλιπόντων. Δι’ όλων αυτών των μέσων οι ψυχές οδηγούνται μακριά από τις Άγιες Γραφές και από τον ευλογητό Σωτήρα τον οποίο οι Γραφές αυτές αποκαλύπτουν.
Ποθούμε να δούμε Χριστιανούς που ζητούν να γεμίσουν το νου των νέων με την σώζουσα γνώση του Λόγου του Θεού. Ο νεαρός Ιωσίας και ο νεαρός Τιμόθεος θα έπρεπε να μας εξωθήσουν σε μεγαλύτερο ζήλο για την διδασκαλία των νέων. Δεν αρκεί σε μας να σταυρώσουμε τα χέρια και να πούμε, «Όταν έρθει ο καιρός του Θεού, τα παιδιά μας θα αναγεννηθούν, και μέχρι τότε οι προσπάθειές μας είναι ανώφελες.» Αυτό είναι ένα μοιραίο λάθος. Ο Θεός είναι μισθαποδότης εκείνων που με ζήλο τον εκζητούν. Ευλογεί τις προσπάθειές μας - που συνοδεύονται από προσευχή – για την διδασκαλία των παιδιών μας.
Ποιος μπορεί να εκτιμήσει την ευλογία του να έχει κανείς οδηγηθεί νωρίς στον σωστό δρόμο, και να έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα του εν μέσω αγίων επιδράσεων και εφοδιάσει τον νου του με ότι είναι αληθινό, αγνό και αξιαγάπητο; Αναλογιστείτε τις κακές συνέπειες του να επιτρέπουμε στα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε άγνοια για τα πράγματα του Θεού. Ποιος μπορεί να περιγράψει τα κακά μιας μολυσμένης φαντασίας, ενός νου γεμάτου ματαιοδοξία, μωρία, και ψεύδους, μιας καρδιάς εξοικειωμένης από την νηπιακή ηλικία με σκηνές ηθικής κατάπτωσης; Οι Χριστιανοί φέρουν πολύ βαριά ευθύνη όταν επιτρέπουν στον εχθρό να απασχολεί το νου των παιδιών τους κατά την ιδιαίτερη περίοδο που αυτός είναι υπερβολικά εύπλαστος και ευάλωτος.